Maya και το ταξίδι ξεκινά

Αφιερωμένο στη γάτα μου, την Μάγια

«Υπάρχει μια αρχαία ιστορία από την Ινδία για τον θεό, Brahma, που ήταν μόνος. Δεν υπήρχε τίποτα εκτός από τον Brahma, και ένιωθε απόλυτη πλήξη. Ο Brahma αποφάσισε να παίξει ένα παιχνίδι, αλλά δεν υπήρχε κανείς να παίξει μαζί του. Έτσι δημιούργησε μια όμορφη θεά, τη Maya, με σκοπό να διασκεδάσει.

Όταν η Maya δημιουργήθηκε, ο Brahma της είπε τον σκοπό της ύπαρξής της. Τότε εκείνη είπε, «Εντάξει, ας παίξουμε το πιο υπέροχο παιχνίδι, αλλά θα κάνεις ό,τι σου λέω.» Ο Brahma συμφώνησε και ακολουθώντας τις οδηγίες της Maya, δημιούργησε όλο το σύμπαν, τον ήλιο και τα αστέρια, τη σελήνη και τους πλανήτες.

Δημιούργησε τη ζωή στη γη: τα ζώα, τους ωκεανούς, την ατμόσφαιρα, τα πάντα.

Η Maya είπε, «Πόσο όμορφος είναι αυτός ο κόσμος της ψευδαίσθησης που δημιούργησες. Τώρα θέλω να δημιουργήσεις ένα ζώο που να είναι τόσο έξυπνο και συνειδητό που να μπορεί να εκτιμήσει τη δημιουργία σου.» Τελικά, ο Brahma δημιούργησε τους ανθρώπους, και αφού ολοκλήρωσε τη δημιουργία, ρώτησε τη Maya πότε θα αρχίσει το παιχνίδι.

Maya the illusion

«Θα αρχίσουμε αμέσως τώρα», είπε αυτή. Πήρε τον Brahma και τον έκοψε σε χιλιάδες μικροσκοπικά κομμάτια. Έβαλε ένα κομμάτι μέσα σε κάθε άνθρωπο και είπε, «Τώρα αρχίζει το παιχνίδι! Θα σε κάνω να ξεχάσεις τι είσαι, και θα προσπαθήσεις να βρεις τον εαυτό σου!» Η Maya δημιούργησε το Όνειρο και ακόμα και σήμερα, ο Brahma προσπαθεί να θυμηθεί ποιος είναι. Όταν ξυπνήσεις από το Όνειρο, γίνεσαι πάλι ο Brahma και ανακτάς τη θεϊκότητά σου.»

Απόσπασμα από το βιβλίο “The Mastery of Love” του Don Miguel Ruiz.

Πως λοιπόν φτάνει κανείς να αντιληφθεί το παιχνίδι αυτό, αυτή την ψευδαίσθηση και να ανακτήσει την θεϊκότητά του; Εδώ θα παραθέσω άλλο ένα απόσπασμα προς στοχασμό από ένα άλλο αγαπημένο βιβλίο, σχετικά με το βασικό βήμα που χρειάζεται κανείς να κατακτήσει για να απελευθερωθεί.

«Αυτή τη συναινετική εσφαλμένη αντίληψη, αυτόν τον ψευδαισθητικό κόσμο που οι περισσότεροι εσφαλμένα πιστεύουμε ότι είναι πραγματικός, οι ινδουιστές και οι βουδιστές των αποκαλούν Maya. Εκείνοι, καθώς και άλλοι μυστικιστές, υποστηρίζουν ότι ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει την αληθινή πραγματικότητα μόνο αν βιώσει την αίσθηση ότι τα πάντα είναι ΕΝΑ, μέσα από την εγκατάλειψη των ορίων της εγώτητας του.

Είναι αδύνατο να δει κανείς την ενότητα του σύμπαντος όσο εξακολουθεί να βλέπει τον εαυτό του σαν ξεχωριστό αντικείμενο, διαφορετικό και διακριτό από το υπόλοιπο σύμπαν με οποιονδήποτε τρόπο, σχήμα ή μορφή…

Maya the illusionary world

Οι περισσότεροι μυστικιστές κατανοούν την αλήθεια που ανέλυσα στο τέλος του κεφαλαίου για την πειθαρχία: πιο συγκεκριμένα, ότι πρέπει πρώτα να κατέχουμε ή να έχουμε πετύχει κάτι ώστε να μπορέσουμε να το απαρνηθούμε και να διατηρήσουμε την ικανότητα και τη βιωσιμότητά μας. Το βρέφος που δεν έχει όρια του εγώ μπορεί να βρίσκεται πιο κοντά στην πραγματικότητα από τους γονείς του, αλλά είναι ανίκανο να επιβιώσει χωρίς τη φροντίδα των γονιών αυτών και ανίκανο να εκφράσει            

τη σοφία του. Ο δρόμος για την αγιοσύνη περνάει μέσα από την ενηλικίωση. Δεν υπάρχουν γρήγορες και εύκολες παρακάμψεις ούτε συντομότερες οδοί. Τα όρια του εγώ πρέπει να γίνουν πιο στιβαρά πρώτα και κατόπιν να καμφθούν. Πρώτα πρέπει να εδραιωθεί η αίσθηση της ταυτότητας, και ύστερα το άτομο να την υπερβεί. Πρέπει κανείς να βρει πρώτα τον εαυτό του για να μπορέσει μετά να τον χάσει.”

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος» του M. Scott Peck

Το εγώ λειτουργεί σαν πανοπλία διαχωρίζοντας μας από τους άλλους ανθρώπους και τον έξω κόσμο. Διαμορφώνει τις σκέψεις και τις πράξεις μας, επηρεάζει τις πεποιθήσεις μας και καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο κατευθυνόμαστε στη ζωή.

Αυτό δεν είναι πάντα αρνητικό. Το εγώ εξυπηρετεί έναν σκοπό, όπως η εκπλήρωση των βασικών μας αναγκών και η παροχή μιας αίσθησης ταυτότητας. Όπως προαναφέρθηκε λοιπόν είναι σημαντικό για κάθε άνθρωπο να χτίσει το εγώ του και να αποκτήσει την ταυτότητα του πριν την υπερβεί. Ωστόσο, το εγώ δεν είναι τόσο βοηθητικό στον πνευματικό κόσμο, ή στον κόσμο του αληθινού μας εαυτού, στη Συνειδητότητα.

Όταν ταυτιζόμαστε πάρα πολύ με το εγώ, μπορεί να βρεθούμε να παλεύουμε με περιοριστικές πεποιθήσεις και μοτίβα σκέψης που επηρεάζουν αρνητικά εμάς, τις αποφάσεις μας και τον κόσμο γύρω μας. Όταν συμβαίνει αυτό, το εγώ μας κατευθύνει, παύουμε πλέον να σκεφτόμαστε, οι σκέψεις απλά μας κυριεύουν. Αν θελήσουμε να απελευθερωθούμε πρέπει να ανακτήσουμε την επίγνωση μας συνειδητοποιώντας την κατάσταση που βρισκόμαστε και πως φτάσαμε εδώ.

Maya the illusionary world

Η προσπάθεια αυτή, το να προσπαθήσουμε να απελευθερωθούμε από την πανοπλία του εγώ και από τη φωνή που υπαγορεύει την πραγματικότητα μας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Χρειάζεται χρόνο και διαρκή προσπάθεια, υπομονή και θετικότητα. Θα εργαστούμε σε αυτό το μονοπάτι αν θελήσουμε να αναπτυχθούμε και να αφυπνιστούμε πνευματικά. Δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό για να πολεμήσουμε το μυαλό. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την ψυχή για να υπερβούμε το μυαλό.

Χρειάζεται διαρκής παρατήρηση και διάκριση. Η επίγνωση είναι η αρχή για την απελευθέρωση, τότε είναι που συνειδητοποιεί κανείς τις σκέψεις του και τα αρνητικά συναισθήματα που αυτές παράγουν. Εκεί μπορεί να διακρίνει κανείς τις δυσλειτουργικές και περιττές σκέψεις και αποκτώντας επίγνωση αυτές υποχωρούν. Είναι μια σταδιακή μετάβαση, με διαρκή προσπάθεια και με πισωγυρίσματα καθώς το εγώ δεν θέλει να αλλάξει, δεν θέλει να εξαφανιστεί και παρουσιάζει πολλά εμπόδια στο δρόμο μας.

Ανεξάρτητα από το πνευματικό μονοπάτι που επιθυμεί κανείς να ακολουθήσει, αν θέλει να γνωρίσει τον αληθινό του εαυτό και να βιώσει την πραγματικότητα χωρίς τα περιττά φίλτρα, θα χρειαστεί να εργαστεί με το εγώ του ερχόμενος ένα βήμα πιο κοντά στο Όλον.

Από την μαθήτρια μας Λίνα Μαντζώρου στα πλαίσια εργασιών για πρόγραμμα Εκπαίδευσης Δασκάλων Yoga.